Opgeven is geen optie

Deze week staat mede in het teken van de Kanker Bestrijding. Dit heeft u misschien gemerkt door de collectant bij u thuis, de aandacht in de media of, mocht u een Facebook account hebben, door de berichtjes op de diverse Facebook accounts, of misschien op een hele andere wijze.


 Helaas hebben de meeste mensen van dichtbij wel eens ervaren wat deze ziekte met zich meebrengt. Zelf spreek ik helaas, zowel privé als in mijn werkomgeving, uit ervaring.

Gelukkig dat er door het werven van geld een heleboel ontwikkelingen zijn geweest waardoor de kans op genezing en de mogelijkheden voor bestrijding zijn toegenomen.

Op jonge leeftijd heb ik meegemaakt wat het collecteren inhoudt. Zolang ik mij kan herinneren werd de collecte voor het KWF voor onze buurt bij ons thuis georganiseerd. Naast het rondbrengen van de bussen naar de collectanten was er uiteraard ook het inzamelen en het tellen van het opgehaalde geld bij ons thuis. Briefgeld of kleingeld werd afgewisseld met lege zakjes of waardeloos buitenlands geld.

De spanning die het bij sommige collectanten met zich mee bracht over de hoogte van het gecollecteerde bedrag is iets wat ik me heel goed kan herinneren. In sommige gevallen weten collectanten het van alle voorgaande jaren uit hun hoofd en willen ze dat elk jaar overtreffen. Iedereen met zijn eigen beweegreden en motivatie.

Begin dit jaar kreeg ik een email van mijn neef(je) die dit jaar ging deelnemen aan de Alp d'HuZes met de vraag of ik iets wilde sponsoren. Alpe d'HuZes is een actie waarbij fietsers, alleen of in een team, geld bijeen fietsen. Op één dag wordt zoveel mogelijk keer de legendarische Alpe d'Huez beklommen. Dit jaarlijkse fiets evenement zet zich door het werven van geld ervoor in dat de strijd tegen kanker uiteindelijk wordt gewonnen. Dat kanker niet meer als dodelijke ziekte, maar als een chronische ziekte kan worden gezien.

Doordat ik een (achteraf veel te bescheiden) bijdrage had gedaan werd ik op de hoogte gehouden van de ontwikkelingen en ervaringen in de aanloop van deze bijzondere dag. In de afsluitende email waarin alle mensen die een bijdrage hadden geleverd werden bedankt, stond nauwkeurig beschreven wat de sfeer op die dag was en hoe mijn neef alles had ervaren. Na het lezen van die email stond voor mij een ding vast en dat is dat ik ook wilde deelnemen aan die dag. Mijn collega en goede vriend Ruud Bakker dacht er precies hetzelfde over en vanaf dat moment zijn we aan de slag gegaan.

Afgelopen woensdag was de kogel door de kerk en hebben we op initiatief van Ruud een accommodatie kunnen boeken en gaan we samen met nog 15 man op 7 juni 2012 deelnemen aan dit prachtige evenement. Het voorbereiden en wegwerken van mijn trainingsachterstand t.o.v. van sommige teamgenoten is begonnen. Op dit moment ben ik niet de Rode Lantaarn drager binnen het team en dat wil ik zo houden, maar de positie van kopman zal het helaas ook niet meer worden.

Naast de sportieve voorbereiding is het werven van sponsorgeld natuurlijk ook een belangrijk onderdeel. Bent u in dat laatste geïnteresseerd, dan verneem ik dat uiteraard graag namens Ruud en mij.

Ik hou u op de hoogte.

Met sportieve groet,
Maikel Venneker